Албумот „Пар година за нас“ на „Екатарина Велика“ (EKV), објавен во 1989 година, претставува врвно достигнување на групата и еден од највлијателните албуми во историјата на југословенската музика. По 35 години, овој албум продолжува да биде емотивен, музички и поетски артефакт кој го обележува духот на своето време и ги рефлектира длабоките промени низ кои минуваше општеството. Со својата музичка зрелост и емотивна длабочина, „Пар година за нас“ останува запаметен како последен крик на генерација која се соочува со крајот на едно општество.
На чело на групата беше Милан Младеновиќ, визионерски музичар и поет чии текстови зборуваат за изгубената надеж, политичките немири и личната борба за смисла во хаотично време. Албумот „Пар година за нас“ ја носи оваа меланхолија, но и некаква тивка бунтовност и трагична убавина која се протега низ секоја песна. Насловната песна „Пар година за нас“стана химна за генерацијата која ја живееше својата младост пред распадот на Југославија. Со својот интимен, но универзален рефрен, песната го доловува чувството на минливост и изгубените идеали.
Музички, албумот е извонреден. Зрелоста на „EKV“ е очигледна, не само во техничката виртуозност на членовите на бендот, туку и во аранжманите кои спојуваат рок, пост-панк и нов бран со елементи на арт-рок. Овие музички елементи го прават „Пар година за нас“ албум кој е беспрекорно кохезивен, но и разнолик во својата музичка палета.
Покрај насловната песна, и останатите траки ја отсликуваат комплексноста на темите што ги обработува албумот – од лични љубовни и емотивни исповеди до длабоки социјални и егзистенцијални прашања. Музиката и текстовите се во постојан дијалог, создавајќи интимна и потресна нарација која ја раскажува не само приказната на групата, туку и на една земја што стои на раб на распаѓање.
„Пар година за нас“ не е само музички албум; тој е огледало на времето во кое е создаден. Преку овој албум, „EKV“ навестуваа чувство на неизбежен крај, и на својата младост и на еден социјален и политички поредок кој се распаѓаше. Во текот на 1989 година, Југославија се соочуваше со длабока криза, и многу млади луѓе ја губеа надежта за иднината. Албумот ги отсликува тие чувства на неизвесност, носталгија и тага, но и упорноста да се преживее, дури и кога се чини дека сè пропаѓа.
По 35 години, „Пар година за нас“ останува неизбришливо дело, омилено и уважено од многу генерации. Неговата музика и пораки се безвременски, а албумот продолжува да инспирира нови слушатели и музичари. Како еден од последните албуми на „EKV“, тој претставува кулминација на нивниот креативен потенцијал и музичкиот пат, но и печат на времето кое засекогаш ќе остане во колективната меморија на регионот.
Јане Алтипармаков
