Nëse doni të lexoni tekstin në gjuhën shqipe, shtypni “Shqip” / За текстот на албански јазик кликнете „Shqip“
-
„Без музика и култура нема живот! Ако им го одземеш тоа на луѓето – ќе станат роботи!“, рече еден познаник додека стоевме на синоќешното десетто издание на фестивалот „Здраво млади“, овој пат реализирано под посебни протоколи поради корона-кризата.
Покрај сите тековни проблеми, скратена и прекројувана музичка агенда, програмско пореметување, принудно одложување на настапи на „Виагра бојс“ и „Шопинг“, сепак тимот на МКЦ смогна сили и труд да го изведе јубилејното „Здраво млади“ во својот Парк.
Таму млади генерации луѓе, прогресивци и музички фанатици се забавуваа под маски. Под отворено небо. Лица во рефлектирачки елеци им мереа температура, дезинфицираа раце при влез и трк до тоалетот, знаци ги упатуваа да држат 2 метри дистанца, а снимена порака на разглас пред и по секој настап ги советуваше „да останат во круговите и да ги почитуваат мерките“. Пораката одеше на репертоар одново и одново. Репризно. На моментни тоа делуваше како некој СФ дистописки филм. Сепак, шоуто мора да продолжи, би рекол доајенот на спортското новинарство Златко Калински.
И, продолжи! Мораше да продолжи баш така, за да се зачува здрав разум и напредна мисла, притоа да се зачува и здравје. Со физичка дистанца, ама со социјална блискост. Паркот МКЦ беше преполовен со луѓе, ама полн со младешки електрицитет, желба за провод и дружење! Затоа што МКЦ се храни со луѓе, а луѓето се хранат со МКЦ. Заедно растат и живеат во културна симбиоза, без разлика на ситуацијата и предизвиците.
Ваквата симбиоза ја манифестираше и натписот „Слободна зона“ на Канал 103. Радиото наскоро одбележува 30-годишнина од постоењето. Некои ќе речат дека „Стотројка“ е постаро од државата. Други ќе речат дека „Стотројка“ е „зрак светлина во мрачните лавиринти на државната МРТВ“, своевидна паралела на она што културолошки го нуди МКЦ и „Здраво млади“ во поширок општествен контекст.
„Стотројкаши“ емитуваа програма во живо, директно од полјаната, сместени со опрема на масички.
Влезните врати беа отворени во 18:30 часот, додека по 19 часот на диџеј пултот се качи диџеј Фиц, пријател на МКЦ, пријател и на аудиториумот. Пушташе егзотична еклектична музика за играње. Од се’ по многу. Пригодно загревање на „бонус стејџот“ на „Здраво млади“.
Надоаѓачката публика можеше да ја разгледа поставената изложба на младиот македонски уметник Сали Ертунч – „25-ата слика – Неслушнатото, невиденото и незбореното“. Се работи за изложба на серија цртежи, слики, графики и неколку инсталации, стилски дефинирана како панк-арт брут.
За поставката, Ертунч потсети дека „Забранетата 25-та слика во кинематографијата е познат експеримент на Џејмс Викари“. Викари во доцните 50-ти објави дека може да ги натера посетителите во кино во Њу Џерси да пијат „Кола кола“ и јадат пуканки во толку кратки блицови, што, воопшто не биле свесни за тоа. Со неговиот „експеримент“ тој успеал, потсвесно, да вметне емоции кај филмските гледачи, а 25-ата слика најчесто била реклама за прехранбената индустрија.
„Денес, години подоцна од познатиот експеримент, секојдневно наидуваме на различни ситуации, кои ги толерираме/игнорираме, па оваа појава станува ‘новата нормала’ на современето општество. Дете што плаче, е смирено од родителот со помош на мобилниот уред – толерирано! Апатијата за политика кај младите – толерирано! Беспотребната форсирана возбуда за капиталистички цели aka. hype – толерирано! Тоа се нашите ‘25-та слика’ во реалниот живот со чија помош цивилизацијата се води во нов/стар, точен/погрешен правец, а еволуцијата продолжува“, ќе рече Ертунч.
Паркот под отворено небо околу 20:15-20:30 часот беше спремен за главната свирка.
Изненадувањето за вечерта, т.н „surprise act“ беше Љупа Ангелов алијас Лепи Џони, препознатлив лик во алтернативните кругови. На главниот стејџ се качи со гитара и своето куче. Свиреше 15-ина минути. Ја анимираше публиката, даде живот во првите редови што се формираа покрај обележаните кругови и оградата. Ја засвире култната „Ако ми дадеш“ на „Бадгмингтонс“, а чинам и „Ние сме од Скопје“ – издадена во 2007 од Мирко Попов и ПМГ Колектив, потоа и во хит-верзија од самиот бенд на Ангелов, „Д Џон“.
Музиката убаво и’ дојде на голем дел од публиката. Краток рокенрол старт. Од седечка позиција на трева – кревање на нозе.
На сцена покрај Ангелов, за да се обрати до публиката, дојде и Васко Атанасоски од „Бернејс Пропаганда“, уште еден лик од независната македонска сцена што има врежано белег во МКЦ со свои концерти и активности. Атанасоски при една прилика, лани ми рече дека МКЦ му е местото каде порасна и полека старее, и после Градски стадион му е вториот омилен јавен простор во Скопје. Затоа и неговата појава дојде сосема природно, појава што го дефинира поимот „ова е мојот дом и ова се моите луѓе“. Сега, еве, пак сите се вратија дома.
Следни на музичка агенда беа Данците „Ефтеркланг“. Инди-рок составот поради пандемијата ја откажа турнејата во Северна Америка и летните свирки, па се насочи кон творење на нов материјал во родната Данска. Дојдоа на „Здраво млади“ возбудени како „дете за Божиќ“. Не беа единствените. Како и за многумина во музичкиот свет, „т’нко“ беше со настапи за триото пријатели од детството и нивниот придружен инструментариум.
„Добровечер Скопје. Ова е нашиот втор настап ова лето“, се обрати вокалот Каспер Клаузен од „Ефтеркланг“.
Составот кој е формиран во 2000 година свиреше околу час и половина. Најдолго од сите останати. Емоционална и суптилна музика, а сепак во својата структура има и ситни експериментални делови.
Враќањето на групата седум години по последното студиско издание доjде по петтиот албум насловен „Altid Sammen“. Критиката го смета за најдобар досега. И самите ќе го речат истото. Конечен резултат од сите патувања, попатни експериментирања и симфониски оркестари, е најдобрата музика од „Ефтеркланг“. Претставија албум што значи продолжување на континуитетот, а не „повторно обединување“, без оглед на тоа што можеби го предложи „Последниот концерт“.
Секако, се вратија на бис. Публиката со аплауз и довикувања ги врати да ја отсвират „Black summer“, тема од албумот од 2012 – „Piramida“.
Публиката замина на освежување. Некои до шанк, други кај диџеј Фиц на ѕенѕање, трети на муабет со другарите, четврти да разгледаат на штандот на дечките од „Партизанска штапма“… Независниот колектив понуди маички, тазе врел фанзин, графики во сито печат…
Во просторот кај влезот на фестивалот имаше поставено симпатична мини макета со објекти на МКЦ и паркот, користена претходно и за промотивната анимација за „Здраво млади“.
Време пак за музика! Засвиреа домашните „Фанк Шуи“. Отворија со „Метеори“. Синглот што е најава за новиот албум беше споделен крајот на мај, а јуни веќе се искачи на топ листите, станувајќи воедно и песна на неделата на хрватскиот портал muzika.hr. Тоа им даде „буст“ на бендот, а сега даде и „буст“ на аудиториумот. Повторно сите на танцувачките позиции. Во круговите.
„Фанк Шуи“ премиерно настапија на „Здраво млади“. Можеше да се чуе дека младите генерации им ги знаат текстовите на памет. Пееја заедно со бендот. Цело време. Составот си има загарантирана фан база и за следни свирки.
Хајлајтот на вечерта беше психоделична сензација „Лалалар“. Турците слободно можат да бидат дел и од „Оффест“ програмата. Или од рокенрол фестивал. Сеедно. Ова е музика за играње, со звучни затишја пред еруптивни налети. Егзотична музика со приказни од Анадолија. Бучен, психоделичен звук со електронски ритмови и ретро-филмски бас линии. „Лалалар“ е прилично нов бенд, сега дојден на фестивал за нова музика. Пригодно.
Основана од тројца познати музичари од турската музичка сцена, почитувани и за нивната соло и колективна работа, „Лалалар“ беше најавен како едно од најчујните европски откритија во моментот. Публиката сфати зошто е тоа така! Енергија до небо. Потење на подиум! „Лалалар“ се средство за масовно уживање.
Пејачот скокаше на бина, нон-стоп се движеше, а се пушти и доле пред публика. Зборуваше на турски јазик, пееше, довикуваше и на англиски кон присутните. Им даваше стимул, им даваше и рокенрол енергија.
„Кафезите нека не ве ограничуваат. Бидете слободни!“, викаше вокалот.
Главната сцена ја затворија „ПМГ Колектив“. Односно – Попов, Ефтимов, Гавровски – сржта на „ПМГ Колектив“, трио што растеше и созреваше на сцената покрај сите различни фази и постави на составот, оставајќи зад себе 8 албуми и околу 30 изданија.
Првиот настап на триото е евидентирано на „Таксират“ вечерите во МКЦ во 2005 година. Сега, 15 години подоцна, повторно беа кај МКЦ и со МКЦ, на едночасовен концерт со теми како „Скопјанка“, „90ти“, „Ти си мојот свет“, „Култура“, „Контрол“… Премиерно одекна и нова верзија на „Ние сме од Скопје“, тема замислена како идеја и фрлена во креативниот хаос на македонската алтернативна сцена уште од 2007, идеја што го краси и влезот на МКЦ.
Публиката што остана до финишот се упати кај диџеј Фиц. Интергалактичкиот мега цар селектираше енергична шаренолика музика. 50-ина луѓе танцуваа докај 3 часот по полноќ. Раздвижено и насмеано. Сите заедно на подиум, артисти, гости, луѓе од организација. Креативна танцувачка заедница. Ослободување. Тоа е она што „движи“ напред и живурка одвнатре. И, тоа чувство обично трае цела недела, цел месец. Се прераскажува до некои од следните настани, сега редуцирани и под знак прашалник поради пандемијата.
Финишот покажа дека на Скопје и Македонија им е потребно МКЦ, а МКЦ преку „Здраво млади“ си бара прогресивна платформа за себереализирање и понуда за колективно чувство на младост. Секогаш. Одново и одново. (Ре)организација на желбата за размена, предизвик и заедништво. На крајот, градот не е град без МКЦ, симболот на динамичната позитивна страна на случувањата. Центар каде наместо младите само да примаат, туку и да креираат, да учествуваат во обликувањето на своето време и генерации.
До нареден пат… Ќе си читаме по дома импресии, ќе гледаме фотки и слушаме музика. Ќе се дружиме под маски и под протоколи.
До сите млади, среќно 10-то издание на „Здраво млади“. Останете млади!
Бојан Шашевски
-
-
[Foto] “Përshëndetje të rinj 10” – bashkimi kulturor nën maska në Parkun MKC
“Nuk ka jetë pa muzikë dhe kulturë! Nëse jua heq njerëzve – ata do të bëhen robotë!” tha një i njohur ndërsa qëndruam në edicionin e dhjetë të mbrëmshëm të festivalit “Përshëndetje të rinj”, këtë herë nën protokolle të veçanta për shkak të korona -krizës.
Pavarësisht të gjitha problemeve aktuale, agjenda e shkurtuar dhe e arnuar muzikore, çrregullimi programor, shtyrja e detyruar e shfaqjeve të “Viagra Boys” dhe “Shopping”, prapëseprapë ekipi i MKC arriti të realizojë jubileun “Përshëndetje të Rinj” në Parkun e tyre.
Atje, brezat e rinj të njerëzve, progresistë dhe fanatikë të muzikës po argëtoheshin nën maska. Nën qiell të hapur. Njerëzit me jelekë reflektues u matnin temperaturën, dezinfektonin duar gjatë hyrjes dhe vraponin në tualet, shenjat i udhëzonin të qëndronin 2 metra larg dhe një mesazh i regjistruar në altoparlant para dhe pas çdo performance i këshillonte “të qëndrojnë në rrethet dhe të respektojnë masat”. Mesazhi shkoi në repertor pa pushim. Përsëritej. Në disa çaste dukej si ndonjë SF film distopik. Sidoqoftë, shou duhet të vazhdojë, që do të kishte thënë dojeni i gazetarisë sportive Zllatko Kalinski.
Dhe, vazhdoi! Duhej të vazhdonte pikërisht ashtu, në mënyrë që të ruhej mendja e shëndoshë dhe mendimi i përparuar, duke ruajtur edhe shëndetin. Me distancë fizike, por me afërsi sociale. Parku MKC ishte përplot me njerëz, por plot energji rinore, dëshirë për argëtim dhe shoqërim! Sepse MKC ushqehet me njerëz, ndërsa njerëzit ushqehen me MKC. Rriten së bashku dhe jetojnë në një simbiozë kulturore, pavarësisht nga situata dhe sfidat.
Kjo simbiozë u manifestua në artikullin “Zonë e Lirë” në Kanal 103. Radio-ja së shpejti do të festojë 30 vjetorin e saj. Disa do të thonë se “Stotrojka” është më e vjetër se shteti. Të tjerët do të thonë se “Stotrojka” është “një rreze drite në labirintet e errëta të shtetërores MRTV”, një lloj paralele me atë që ofron nga aspekti kulturor MKC dhe “Përshëndetje të rinj” në një kontekst më të gjerë shoqëror.
“Stotrojkashi” transmetuan program drejtpërdrejt, direkt nga livadhi, të vendosur me pajisje në tavolina.
Dyert e hyrjes ishin të hapura në ora 18:30, ndërsa pas orës 19:00 në dixhej pultin u ngjit DJ Fitz, mik i MKC-së, mik i audiencës. Lëshonte muzikë ekzotike eklektike për të luajtur. Nga pak prej çdo gjë. Ngrohje e përshtatshme e “bonus stejxhit” të “Përshëndetje të Rinj”.
Publiku mund të shihte ekspozitën e artistit të ri maqedonas Sali Ertunç – “Piktura e 25-të – E padëgjuara, e padukshmja dhe e pathëna”. Bëhet fjalë për ekspozitë të një serie vizatimesh, pikturash, instlime grafike, të përcaktuara stilistikisht si pank – art brut.
Lidhur me ekspozitën, Ertunç kujtoi se “Foto e 25-të e Ndaluar në Kinematografi është një eksperiment i famshëm nga Xhejms Vikari”. Vikari në fund të viteve 1950 publikoi se mund t’i detyronte vizituesit e kinemasë në New Jersey të pinin “Koka kola” dhe të hanin kokoshka në blice aq të shkurtra saqë aspak nuk kanë qenë të vetëdijshmë për këtë. Me “eksperimentin” e tij ai arriti, në mënyrë të pavetëdijshme, të fuste emocione tek adhuruesit e filmit, ndërsa imazhi i 25-të ishte kryesisht një reklamë për industrinë ushqimore.
“Sot, vite pas eksperimentit të famshëm, çdo ditë hasim situata të ndryshme, të cilat i tolerojmë / injorojmë, kështu që ky fenomen bëhet “normalja e re” e shoqërisë moderne. Një fëmijë që qan, qetësohet nga prindi me ndihmën e pajisjes mobile – tolerohet! Apatia për politikën tek të rinjtë – tolerohet! Eksitimi i detyruar i panevojshëm për qëllime kapitaliste aka. hype – tolerohet! Këto janë ’25 fotografitë ‘tona në jetën reale, me ndihmën e të cilave civilizimi çohet në një drejtim të ri / të vjetër, të duhur / të gabuar ndërsa evolucioni vazhdon,” do të thoshtë Ertunç.
Parku në qiell të hapur ishte gati për shfaqjen kryesore rreth orës 20: 15-20: 30.
Surpriza për mbrëmjen, i ashtuquajturi “akt surprizë” ishte Zupa Angelov alias Lepi Joni, i njohur si personazh në qarqet alternative. Në skenën kryesore u ngjit me kitarën dhe qenin e tij. Luajti për rreth 15 minuta. Animoi audiencën, dha jetë në rreshtat e para që formoheshin përgjatë rrathëve të shënjuar dhe gardhit. Ai luajti “If You Give Me” në “Badmington”, më duket edhe “Ne jemi nga Shkupi” – publikuar në vitin 2007 nga Mirko Popov dhe PMG Kolektiv, pastaj në një version hit nga banda e Angelov, “D John”.
Muzika i erdhi mirë një pjese të madhe të audiencës. Fillimi i shkurtër rokenrol. Nga një pozicion ulur në bar – ngritja në këmbë.
Përveç Angelov, Vasko Atanasoski nga “Bernejs Propaganda”, një personazh tjetër nga skena e pavarur maqedonase që ka lënë gjurmënë MKC me koncertet dhe aktivitetet e tij, doli në skenë për t’iu drejtuar audiencës. Atanasoski një herë më tha vitin e kaluar se MKC është vendi ku ai u rrit dhe ngadalë po plaket, dhe pas Stadiumit të Qytetit është hapësira e tij e dytë publike e preferuar në Shkup. Kjo është arsyeja pse paraqitja e tij erdhi krejt natyrshëm, një fenomen që përcakton termin “kjo është shtëpia ime dhe këta janë njerëzit e mi”. Tani, këtu, të gjithë janë kthyer në shtëpi.
Më tej në agjendën muzikore ishin danezët “Eterklang”. Për shkak të pandemisë, grupi indi rock anuloi turneun e tyre në Amerikën e Veriut dhe koncertet verore, kështu që ata u përqendruan në krijimin e materialit të ri në Danimarkën e tyre të lindjes. Ata erdhën në “Përshëndetje të rinj” të ngazëllyer si “fëmijë për Krishtlindje”. Nuk ishin të vetmit. Si për shumë njerëz në botën e muzikës, “t’nko” interpretoi me treshen e miqve të fëmijërisë dhe instrumentet shoqëruese të tyre.
“Mirëmbrëma Shkupi. Kjo është performanca jonë e dytë këtë verë”, tha vokalisti i “Efterklang” Kasper Klauzen.
Banda, e formuar në vitin 2000, luajti për rreth një orë e gjysmë. Më gjatë nga gjithë të tjerët. Muzikë emocionale dhe delikate, e megjithatë në strukturën e saj ka pjesë të vogla eksperimentale.
Kthimi i grupit shtatë vjet pas publikimit të tyre të fundit në studio erdhi pas albumit të tyre të pestë, me titull “Altid Sammen”. Kritikët e konsiderojnë atë si më të mirin deri më tani. Edhe vetë do të thonë të njëjtën gjë. Rezultati përfundimtar i të gjitha udhëtimeve, eksperimenteve rrugore dhe orkestrave simfonike është muzika më e mirë nga “Eterklang”. Ata paraqitën një album që nënkuptonte vazhdimin e kontinuitetit dhe jo “ribashkim”, megjithëse atë mund ta ketë sugjeruar “Koncerti i Fundit”.
Sigurisht, u kthyen në bis. Publiku i ktheu me duartrokitje dhe thirrje për të luajtur “Black summer”, temë nga albumi i vitit 2012 “Piramida”.
Publiku u largua për pije freskuese. Disa deri te banaku, të tjerë tek DJ Fitz, të tjerët për të biseduar me miqtë, të tjerët për të parë stendën e djemve nga “Partizan Printing” Ekipi i pavarur ofroi bluza, fanzinë të nxehtë të freskët, grafikë në sito printim…
Në hapësirën në hyrje të festivalit ishte vendosur mini maketë e lezetshme me objekte të MKC-së dhe parkut, i përdorur më parë për animacionin promovues për “Përshëndetje të rinj”.
Koha për muzikë përsëri! Luajtën “Funk Shui”. Hapën me “Meteori”. Singli që paralajmëroi albumin e ri u nda në fund të majit ndërsa në qershor tashmë u ngjit në top lista, duke u bërë kënga e javës në portalin kroat muzika.hr. Kjo u dha një “shtysë” bandës dhe tani i dha një “shtysë” audiencës. Përsëri të gjithë në pozicionet e vallëzimit. Në rrethet.
“Funk Shui” kishte performim premierë në “Përshëndetje të rinj”. Mund të dëgjohej që brezat e rinj i dinë tekstet përmendësh. Ata kënduan së bashku me bendin. Gjatë gjithë kohës. Grupi ka një bazë tifoze të garantuar për koncertet e radhës.
Ngjarja kryesore e mbrëmjes ishte sensacioni psikodelik “Lalalar”. Turqit mund të jenë lirisht pjesë e programit “Offest”. Ose i një festivali rock and roll. Sidoqoftë. Kjo është muzikë për të kërcyer, me heshtje të zëshme para shpërthimeve eruptive. Muzikë ekzotike me histori nga Anadolli. Tingull i zhurmshëm, psikodelik me ritme elektronike dhe retro bas linja filmike. “Lalalar” është një grup mjaft i ri, që tani vjen në festival për muzikë të re. Me raste.
I themeluar nga tre muzikantë të njohur nga skena muzikore turke, i respektuar për punën e tyre solo dhe kolektive, “Lalalar” u shpall si një nga zbulimet më të famshme Evropiane për momentin. Publiku e kuptoi pse është kështu! Energji deri në qiell. Djersitje në podium! “Lalalar” është një mjet i kënaqësisë masive.
Këngëtari hidhej në skenë, lëvizte pa ndalur dhe shkoi poshtë para publikut. Foli në turqisht, këndoi dhe bërtiti në Anglisht për të pranishmit. U dha stimul, gjithashtu u dha energji rock and roll.
“Kafazet nuk duhet t’ju kufizojnë. Jini të lirë!”, bërtiste vokalisti.
Skena kryesore u mbyll nga “PMG Kolektiv”. Përkatësisht – Popov, Eftimov, Gavrovski – thelbi i “PMG Kolektiv”, një treshe që u rrit dhe u poq në skenë pavarësisht nga të gjitha fazat e ndryshme dhe strukturat e bendin, duke lënë pas 8 albume dhe rreth 30 publikime.
Performanca e parë e treshes u regjistrua në mbrëmjet “Taksirat” në MKC në vitin 2005. Tani, 15 vjet më vonë, ata ishin përsëri në MKC dhe me MKC, për një koncert një orësh me tema të tilla si “Skopjanka”, “90”, “Ti je bota ime”, “Kultura”, “Kontroll”… Premiera e një versioni të ri të “Ne jemi nga Shkupi”, një temë e konceptuar si ide dhe e hedhur në kaosin krijues të skenës alternative maqedonase që nga viti 2007, një ide që zbukuron hyrjen e MKC-së.
Publiku që mbeti deri në fund shkoi te DJ Fitz. Mega mbreti intergalaktik zgjodhi muzikë plot ngjyra energjike. Rreth 50 njerëz kërcyen deri në 3 të mëngjesit. Në lëvizje dhe me buzëqeshje. Të gjithë së bashku në podium, artistë, të ftuar, njerëz të organizimit. Komuniteti i vallëzimit krijues. Çlirim. Kjo është ajo që “lëviz” përpara dhe jeton brenda. Dhe, kjo ndjenjë zgjat zakonisht një javë të tërë, një muaj të tërë. Tregohet deri në ngjarjet e ardhshme, tani të reduktuara dhe të diskutueshme për shkak të pandemisë.
Përfundimi tregoi se Shkupi dhe Maqedonia kanë nevojë për MKC-në, dhe MKC përmes “Përshëndetje të rinj” po kërkon platformë progresive për vetë-realizim dhe ofertë për sens kolektiv të rinisë. Gjithmonë. Përsëri dhe përsëri. (Ri) organizimi i dëshirës për shkëmbim, sfidë dhe bashkim. Në fund, qyteti nuk është qytet pa MKC, simboli i anës dinamike pozitive të ngjarjeve. Qendër ku në vend të rinjtë vetëm të marrin, por edhe të krijojnë, të marrin pjesë në formësimin e kohës së tyre dhe gjeneratave.
Shihemi herën tjetër… Do të lexojmë në shtëpi impresionet, do të shikojmë foto dhe do të dëgjojmë muzikë. Do të shoqërohemi nën maska dhe nën protokolle.
Deri te të gjithë të rinjtë, gëzuar edicionin e 10-të, të “Përshëndetje të rinj”. Qëndroni të rinj!
Bojan Shashevski
* Kjo përmbajtje është punuar me ndihmën e Bashkimit Evropian në kuadër të Projektit për Shprehjen Rinore. Për përmbajtjet e publikuara përgjegjës është Forumi Rinor Arsimor dhe ato nuk pasqyrojnë domosdoshmërisht pikëpamjet e Bashkimit Evropian.
-
* Оваа содржина е изработена со помош на Европската Унија во рамките на Проектот за
младинско изразување. За објавените содржини е одговорен Младински образовен форум и
истите нужно не ги одразуваат ставовите на Европската Унија.