И денот се раѓа и умира во крв, наутро блеска на исток како новороденче. Небото ја носи бојата на неговиот лик, а часовите ги носат неговите години. Навечер сонцето се дави во сопствената крв и умира, небото облекува црнина и пали илјадници свеќи за неговата душа. Сенките, со погледи свртени нагоре, чекаат да се роди … Continue reading [Интервју] „Алембик“: Синтеза меѓу природата и технологијата