Магдалена Илиевска со својот труд именуван „Културен мозаик на вредности“ е победничка на јавниот повик на Младински образовен форум за „МОФ награда за медиумска извонредност кај младите“.
Се работи за повик што е дел од проектот „Младите во Западен Балкан – Виртуелна разгледница“, на кој можеа да учествуваат млади од 15 до 30 години од Македонија кои активно се занимаваат со медиуми, новинарство или медиумска писменост.
Учесниците на повикот можеа да изберат тема за улогата на младите на Западен Балкан, за иновативен приста кон медиумската писменост и дигиталниот активизам, или тема за интеркултурен дијалог.
Притоа, трудовите можеа да бидат во било кој мулдимедијален формат – подкаст, есеј, напис, мим, видео, фотографија или кој било друг форма.
Во продолжение, прочитајте го победничкиот труд на Магдалена Илиевска:
Културен мозаик на вредности
Еден од главните предизвици со кои се соочуваат сите земји од светот, а посебно земјите од Западен Балкан е мултикултурализмот. Мултикултурализмот претставува постоење на повеќе култури на еден простор, при што ниедна од нив не е доминантна, туку сите од нив се прифатени и се потпираат една на друга со цел да си овозможат заедничка егзистенција. Поимот мултикултурализам се поистоветува со поимот демократија, бидејќи идејата за демократија потекнува од два клучни принципи: индивидуална автономија и еднаквост (рамноправност). Мултикултурализмот во себе вклучува и меѓукултурен дијалог. Меѓукултурен дијалог означува отворена размена на мислења помеѓу поедницни и групи со различно етничко, културно, јазично или верско потекло, врз основа на заемно почитување. Меѓукултурниот дијалог претставува моќно средство за надминување на конфликтите, стереотипите и поттикнување за водење на дијалог и ислушување на другите, кои се од различни култури, верски заедници и сл. Со постоењето на мултикултирализам и меѓукултурен дијалог се негуваат човековите права и владеење на правото. Ричардсон и Фоуерс мултикултурализмот го дефинирале како социјално-интелектуално движење, кое сфаќајќи ја различноста како основна карактеристика и основен принцип за изразување на сопствениот идентитет, поставува барање за рамноправност меѓу сите културни групи.
Република Северна Македонија од секогаш била мултикултурно општество. На нејзина територија живееле и живеат: Македонци, Срби, Албанци, Бошњаци, Власи и др. Тоа претставува потенцијал, предизвик и мозаик за развој на нашата држава и општеството, кој може да претставува пример за соживот на соседните држави. Иако Уставот на Република Северна Македонија им гарантира права и слободи на сите граѓани, како и заштита на националните малцинства, еден од клучните правни акти за внатрешното уредување на малцинските права во Република Северна Македонија е Охридскиот рамковен договор, склучен на 13 август 2001 година, во текот на ескалацијата на насилствата помеѓу етнички албанската ОНА и македонските вооружени сили во Конфликтот од 2001. Истиот бил потпишан од најголемите политички претставници од тоа време и специјални претставници на ЕУ и САД. Со него се гарантира дека мултиетничкиот карактер на македонското општество мора да се сочува и да најде свој одраз во јавниот живот. Овој договор го промовира мирот и хармоничниот развој на едно современо општество, почитувајќи го етничниот идентитет на сите граѓани. И покрај тоа што со склучувањето на Охридскиот рамковен договор, Република Северна Македонија стана мултикултурна држава, најголем дел од истражувањата покажуваат меѓуетничка поделеност и предрасуди.
Најголеми етнички стереотипи се присутни кај младите од сите националности. Следстено на тоа може да се каже дека иако Република Северна Македонија се промовира како мултикултурна држава, далеку сме од тоа. Се’ уште го немаме искористено и достигнато целукопниот потенцијал за градење на едно општество за сите. Општество каде што ќе владее толеранцијата, како главен предуслов и каде што ќе се изгради културен мозаик на вредности, орнамент од различни култури. Толеранцијата значи почитување на различностите и водење на интеркултурен дијалог на повиско ниво. За постикнување на тоа потребен е придонес на секој еден од нас, а најголема улога во градење на мултикултурно општество ја имаат токму медиумите. Потребно е промовирање на успешни и позитивни приказни за градење на соживот во мултикултурно општество, за да можеме мултикултурата да ја сфатиме како вредност и да стане наше најголемо национално богатство. Потребно е градење на регинален мултикултурен центар, каде што би можеле да учиме едни за други преку заеднички проекти. Организирање на мултикултурни кујни, каде што би можеле да се запознаеме со традиционални јадења од различни култури и националности, бидејќи култура во себе носи свои вредности и карактеристики.
Само преку запознавањето на различностите на другите, истите би можеле да ги почитуваме и прифатиме како предности и да ги изградиме мостови на разбирање едни со други.
„Две нешта ја исполнуваат душата секогаш со понов и со поголем восхит – тоа се ѕвезденото небо над мене и моралниот закон во мене“.
