Со настанот „Поезија ̶ Залез“ заврши 32-то издание на Поетска ноќ во Велестово. Иако во услови на пандемија и со скромен буџет, се случи уште едно издание на Поетска ноќ во Велестово, на кое се претставија десетина поети, уметници и музичари од Македонија.
Настаните поминаа со одлична посетеност, односно, со полн капацитет, согласно условите, протоколите и владините препораки.
На првата традиционала вечер беше претставен портрет на поетот Зоран Анчевски, a беше отворена и изложба на скулптури од Димитар Филиповски, а настанот го отвори „Скопје гитар трио“.
Втората вечер на манифестацијата се одржа читање на шест современи македонски поети што за првпат беше одржано на една алтернативна локација, – „Каменон“, избрана намерно за да се направи спој помеѓу поезијата и природните убавини на Галичица и Охридското Езеро.
Читањето беше насловено „Поезија ̶ Залез“, а настапија Тоде Илиевски, Владимир Мартиновски, Ѓоко Здравески, Биљана Стојановска, Павлина Атанасова и Јулијана Величковска.
Дел од поетите ги споделија и своите впечатоци, па така, поетот Владимир Мартиновски, учесник на бројни интернационални поетски фестивали истакна дека и во тешките времиња, Поетската ноќ во Велестово приреди незаборавни мигови на полпат меѓу Охридското Езеро и бескрајот.
„Првата вечер, посветена на поетскиот свет на Зоран Анчевски беше волшебна, а длабочината на неговите песни одекна во височините на Велестово. Втората вечер имавме среќа да го следиме зајдисонцето и заноќувањето од високо, од платото над Каменот, читајќи и слушајќи поезија… Со огромен мерак и јас учествував во поетската гозба, читајќи десетина песни од најновата книга. Огромно фала до организаторите и до сите учесници за прекрасното дружење“, нагласи Мартиновски.
Младата поетеса Павлина Атанасова, пак, изјави дека и без читање на поезија, Велестово ја носи истата во себе.
„Поетската ноќ во Велестово е домаќин на веќе присутното. На залезот кај Каменон зракот што го чува езерото слегува меѓу зборот за кратко… Како што зракот го менува аголот кога влегува во водата, во Велестово зборот го менува својот допир. Станува потивок, а подлабок, како езерото во својата зеница“, додаде Атанасова.