Програма која вклучува обучување на крави да одат во тоалет е дизајнирана за да помогне во справувањето со урината на ова животно на поодржлив начин, а со тоа и да се намали влијанието на отровните супстанции произведени од отпадот врз животната средина, пишува Блумберг.
Додека дискусијата за климатските ефекти од индустријата за месо и млечни производи во голема мера се фокусираше на емисиите на метан од говедата, урината на кравата е уште една област загрижувачка за квалитетот на воздухот и копното, според научниците од Универзитетот во Окленд и Лајбниц институтот за бологија на животни на фарма во Германија кој ја дизајнираше новата програма.
Урината на кравата има висока концентрација на нитрати, супстанција која, како што се распаѓа во контакт со почвата, доведува до контаминација на земјиштето и загадување на блиските водни патишта доколку не се управува правилно. Исто така, произведува азотен оксид, стакленички гас 300 пати помоќен од јаглерод диоксид. Во комбинација со измет, смесата создава амонијак, уште еден придонесувач за токсични емисии.
Според научниците, програмата за обука за тоалет на телињата не е различна од тоа како малите деца се обучени. Во испитувањето на 16 крави, истражувачите ги наградиле животните со храна кога успешно уринирале во специфичен нокшир, наречен „MooLoo“.
Проширувањето на програмата може да ги намали штетните влијанија на урината, велат истражувачите.
„Кога би можеле да собереме 10% или 20% од мокрењето, би било доволно значително да се намалат емисиите на стакленички гасови и истекувањето на нитрати“, вели Даглас Елиф, професор по психологија на Универзитетот во Окленд, кој помогна во изработката на програмата.
„Покажавме доказ за концептот дека можеме да тренираме крави и да ги тренираме лесно“, додава тој.
Ова не е прв обид да се обучат навиките за мокрење на кравите, но резултатите од оваа студија се поубедливи, велат истражувачите. По 15 дена обука, три четвртини од телињата го научиле целиот сет на вештини во рок од 20 до 25 мокрење. Тоа е побрзо од времето што е потребно за просечното дете да ја совлада оваа навика, велат научниците во извештајот, објавен во научното списание „Cell Biology“.
Месната и млечната индустрија се соочуваат со предизвици од алтернативни извори на протеини, како што се вештачко месо и млеко од растително потекло, бидејќи потрошувачите се повеќе прават избор врз основа на еколошките и здравствените проблеми.