Рецензентски осврт на албумот „Bleach“ на легендите на алтернативниот рок „Nirvana“-35 години од објавувањето на нивниот деби ЛП за издавачката куќа „Sub Pop Records“.
„Bleach“, првиот студиски албум на „Nirvana“, беше објавен во 1989 година од независната издавачка куќа „Sub Pop“ и претставува значаен албум и реален почеток во кариерата на еден од највлијателните бендови на 90-тите години. Албумот ја претставува раната фаза на „Nirvana“, фокусирајќи се на суровиот и енергичен звук на гранџот, жанр кој подоцна ќе го дефинираат и усовршат.
Музиката на „Bleach“ е груба, неисполирана и агресивна, во духот на тогашната независна сцена на Сиетл. Албумот ги рефлектира влијанијата на панкот и хардкорот, но и тежината на хеви металот, која се чувствува во песните како „Blew“ и „Floyd the Barber“. Продуцентот Џек Ендино успеа да го задржи гаражниот звук на албумот, максимално органски и непреработен, што придонесе за карактеристичната „подземна“ атмосфера на албумот.
Курт Кобејн, чии текстови веќе во оваа рана фаза покажуваат тага и интензивност, се фокусира на теми како отуѓеност, фрустрација и анксиозност. Иако текстовите се понекогаш криптични и несистематски, тие одразуваат искрени емоции кои ќе станат заштитен знак на Кобејн како текстописец. Песната „About a Girl“, музички омаж на The Beatles, претставува исклучок во албумот со поелегантен мелодичен пристап кој ќе биде предвесник на подоцнежниот, radio-friendly стил на бендот.
Една од карактеристиките на „Bleach“ е ритам секцијата на басистот Крис Новоселич и тапанарот Чад Ченинг (кој подоцна ќе биде заменет со Дејв Грол), кои со своите тешки рифови и директни, моќни удари ја зацврстуваат енергичноста на песните. Овој ритмички „грб“ на бендот го создава темелот врз кој Кобејн може да го гради својот хаотичен, но динамичен гитарски звук.
Песните „Negative Creep“, „School“ и „Paper Cuts“ се одлични примери за грубиот гранџ звук што Nirvana го усовршуваат на изданиево. Овие траки се навидум едноставни, но содржат жестокост, a и енергија што совршено ја опфаќа атмосферата на времето. Иако „Bleach“ не го постигна комерцијалниот успех кој ќе следи дури со нивниот втор албум „Nevermind“, тој претставува клучен момент во историјата на бендот и на гранџот воопшто. Албумот ги поставува темелите на нивниот стил и звук, притоа одржувајќи го автентичниот дух на сцената во Сиетл.
Накратко, „Bleach“ е суштински запис на раната Nirvana – суров, интензивен и автентичен, исполнет со фрустрации, емоции и звуци кои го дефинираат почетокот на ерата на гранџ музиката. Секој обожавател на бендот и на тој период на алтернативната рок сцена го смета „Bleach“ за клучен документ на едно важно време во музичката историја.
Јане Алтипармаков
