Злоупотребата и малтретирањето на новинарките во грчките медиуми сè уште е табу тема за дискусија.
Истражувањето на Balkan Insight со наслов „Кодекс на тишина: страв, стигма околу злоупотребата на грчките новинарки“ се однесува на злоупотреба и вознемирување, без разлика дали е тоа физичко, сексуално, психичко или вербално, кое се врши врз новинарките на нивното работно место.
Истрагата беше објавена во декември 2022 година и преведена на грчки во грчкиот весник Efimerida ton Syntakton, EFSYN. Таа опфаќа инциденти на злоупотреба кои се случиле во периодот од 1993 до 2021 година. Во истражувањето учествувале околу 40 луѓе, од кои 92% биле жени. Најмладата жртва имала 17 години, а најстарата 62 години.
Стравот ги спречува грчките новинарки да пријават малтретирање
Стравот, недостатокот на информации и стигматизацијата ги спречуваат грчките новинарки да пријават вознемирување на работното место.
Четириесет и три отсто од испитаниците одговориле дека биле жртви на инциденти кои имале сексуална природа, 35 отсто биле предмет на вербално вознемирување, 81 отсто се соочиле со инциденти во својата работа, при што 51 отсто од насилниците се хиерархиски надмоќни. Речиси педесет и четири отсто од жртвите не го пријавиле инцидентот поради страв дека немаат поддршка, додека 65 отсто не знаеле какви постапки треба да следат за да пријават инциденти на малтретирање.
Две третини од испитаниците изјавиле дека не постојат процедури за поддршка на вработените при поднесување жалби во медиумите каде што работат.
Balkan Insight испрати прашања до околу 60 мали и големи грчки медиуми, а одговор беше добиен само од 11 медиуми. Реакциите беа различни. Некои медиуми велат дека истрагата е погрешна бидејќи нема случаи на злоупотреба и малтретирање во грчките медиуми; други ги сметаа прашањата „нереални“ – прашањата беа исти за сите медиуми, додека некои медиуми „се жалеа“ дека големите и малите медиуми не смеат да се ставаат во ист кош. Сепак, како што покажа истражувањето, злоупотребата и вознемирувањето не претставуваат дискриминација.
Злоупотребата и малтретирањето на новинарките и понатаму се табу тема
Речиси и да нема жена во грчките медиуми која не била на некој начин малтретирана или вознемирувана или која не била сведок на такви инциденти. Тоа е нешто за кое новинарките разговараат меѓу себе, но не и отворено.
Голем број на новинарки пријавија инциденти на малтретирање, именувајќи ги или не насилниците за време на пандемијата. Повод за тоа беше јавното признание во декември 2020 година од страна на Софија Бекатору, освојувачка на олимписки златен медал во едрење, за тоа дека била силувана од страна на службеник на Грчката едриличарска федерација во 1998 година, кога имала 21 година.
Јавното признание на Бекатору, исто така, им даде сила на лица од театарот и од спортските терени да пријават инциденти на злоупотреба. Поранешниот уметнички директор на грчкиот национален театар, Димитрис Лигнадис, и познатиот актер Петрос Филипидис беа повикани на судење за да се истражат делата поврзани со сексуална злоупотреба. Филипидис беше прогласен за виновен по две обвиненија за обид за силување, а Лигнадис беше осуден на 12 години затвор за силување на две 17-годишни момчиња.
Досега немало судење или апсење во врска со каква било злоупотреба на новинар.
Според истрагата на Balkan Insight, само 29,7 отсто од испитаниците можеле да пријават што им се случило. Останатите не можеле да го направат тоа, обично поради страв дека нема да добијат поддршка, за да ја загубат работата или за да не бидат стигматизирани.
Немањето процедури во грчките масовни медиуми за поднесување жалби, недостатокот на информации за тоа што претставува злоупотреба и кои се нејзините форми, како и отсуството на казни за сторителите, се огромна пречка за жртвите и за сведоците да пријават инциденти на злоупотреба и вознемирување.
Сепак, работите почнуваат да се менуваат во грчките медиуми, но тоа оди многу бавно. Со години се сметаше дека злоупотребата и вознемирувањето се нешто „нормално“. Жалбите се сметаа за знак на слабост.
Грчките медиуми треба да воспостават соодветни процедури и заштитна рамка за жртвите или сведоците да можат безбедно да пријават несоодветно однесување. Злоупотребата и вознемирувањето немаат родова идеологија; тоа не го практикуваат само претпоставените и не се случува само во големите медиуми, туку нè засега сите нас.
Новинарите треба да обелоденуваат стории на вознемирување и злоупотреба за да ја подигнат свеста и да го направат овој проблем повидлив за општеството.
*Елени Стаматуку е новинарка позната по нејзината работа на различни теми, вклучително и миграцијата, политиките за гранична контрола и актуелните настани. Таа има пишувано за публикации како Балкан Инсајт и Соломон, на широк спектар на теми, вклучувајќи прашања поврзани со безбедноста, надзорот, сајбер безбедноста и меѓународните односи.
**Блогот е објавен во рамки на Иницијативата за дигитално граѓанство ResPublica и е преземен од www.respublica.edu.mk. Оригиналната објава можете да ја прочитате ТУКА.
***Мислењата изнесени во рубриката „Став“ се на авторите и не нужно ги рефлектираат позициите и уредувачката политика на Радио МОФ.