[Став] Отворено писмо до сите изгубени девојки во светот

Во пресрет на Меѓународниот ден на жената 16-годишната Џун Ерик јуни Удори од Велика Британија напиша писмо до заборавени девојчиња во светот, од киднапираните ученички, па се до оние кои се борат со прашања поврзано со телото.

За да се одбележи Меѓународниот ден на жената, јас им пишувам писмо на девојките насекаде, особено оние кои се игнорирани, заборавени и изгубени. Запомнете, вие се храбри, вие сте силни и вие сте убави.

На девојката која не може да погледне во својот одраз во огледалото, ти не си сама. Сите ние сме имале такви моменти, моменти во кои ние се чувствуваме несоодветни, ги мразиме нашите тела и се прашуваме зошто ние не сме убави. Општеството ни диктира што е убавината. Тешко е, но сетете се дека, убавината лежи во едноставноста. Убавината е во твојата насмевка, во твојата добрина, во твоите акции и дела. Ти си повеќе од едно тело и ти си повеќе од твојот изглед. Ти си една девојка со огромна сила и потенцијал.

На девојката која поминала низ осакатување на женските гениталии. Се ќе биде во ред. Ти преживеа – ти си еден преживувач. Тие можеби ги нарушиле твоите права, но верувај во себе. Верувајво својата сила. Осакатувањето не те дефинира, ти си многу повеќе од тоа.

На девојките киднапирани од Боко Харам, вие сте се уште во моето срце. Помина речиси една година откако бевте киднапирани, само затоа што сакавте образование, но и други беа киднапирано оттогаш. Образованието е ваше човеково право, но како и Малала Јусуфи и 66 милиони девојчиња на кои им се негира образованието во целиот свет, на вас ви е одземено тоа неотуѓиво човеково право. Мои сестри, вие сте отпорни и силни жени. Ве поздравувам и никогаш нема да ве заборавам. Ние никогаш нема да ве заборавиме.

На девојката која била сексуално нападната или силувана – тоа не е ваша вина. Тоа не е вашата вина, дури и ако сте биле пијани, облечен во мини здолнипте или шетале навечер по темни улици. Тоа никогаш не е ваша вина, вината останува во целост кај сторителот. Ние не можеме да го поништиме она што се случило, но вашиот живот може да продолжи. Ќе има темни денови, денови во кои едноставно се чувствувате дека не може да продолжите понатаму. Ве молам во тие денови да не се откажувате- преживеавте. Тоа само по себе кажува нешто, нели?

На девојката која чувствува дека пред да може да биде убава мора да ја промени бојата на нејзината кожа. Вашата кожа е совршена, како што е. Вашата кожа е убава. Вие сте совршени какви што сте.

На девојка која секојдневно се соочува со сексизмот – постојат толку многу жени со слични приказни кои се зад вас. На девојката која е сексуално малтретирана во автобус, на која некој мастурбира во  возот и малтретирана кога се враќа накај дома, не заборавајте дека вашето тело ви припаѓа на вас. Можете да викнете назад, ако сакате. Никој нема право да ве допре без ваша согласност.

На девојката која мора да има небезбеден абортус затоа што живееме во земја каде што вашиот нероден фетус има повеќе права отколку што имате вие, ние ви нудиме солидарност. Нефер е и неправедно што мора да поминувате низ оваа болка.

На девојката која не може да направи свои избори, поради „честа”, кој ризикува сè, од присилен брак до ставање крај на нејзиниот живот поради нејзиното однесување, има надеж и постои помош. „Срамот” и „нечеста” никогаш не лежат кај вас, туку кај сторителот на насилството.

Јас го пишувам ова за заборавените девојки, игнорираните девојки, изгубените девојки. На девојките кои се чуваат за брак, на оние кои страдаат од семејно насилство во тишина, за оние кои се продаваат во живот на ропство и на оние кои се принудени на мажење со некој кој го виделе само на една фотографија, стојам со вас.

На овој ден на жената, јас се сеќавам на вас. Се сеќавам на потенцијалот кој ние никогаш не го видовме. Јас плачам за промените кои вие можевте да му ги донесете на овој свет.

Ве поздравувам за вашата храброст во текот на овие времиња на катастрофа. Јас ветувам дека ќе продолжи да го подигам својот глас, додека сите ние не станеме безбедни од насилство и слободни.

На Меѓународниот ден на жената, јас ја држам вашата рака во знак на солидарност. И јас само се надевам дека овие зборови ќе стигнат до што е можно повеќе од вас,

Со љубов,  Џун – 16-годишна ученичка од Велика Британија

Извор: Telegraph